Zoutigheid

Misschien hebben jullie mijn foto´s alweer gezien..want die heb ik eerder geplaatst, maar hier komt het verhaal erbij!
Ik ging maandag met een ouder Amerikaans stel en een Zwitser op een vierdaagse trip naar Uyuni. Echt een superleuk gezelschap, de Amerikanen reisden al acht jaar..hebben suuuperveel gezien...en daardoor ook veel verhalen te vertellen. Nu wonen ze in Parijs. De Zwitser was sinds 2-3 jaar een fanatieke reiziger..hij is nu 34...en was vooral geinteresseerd in de verhalen van de Amerikanen..want ik ben natuurlijk maar een ´jong groentje´ in de reiswereld. Zo werd ik dan ook door hem behandeld....maargoed.
De eerste dag gingen we door allerlei kleine dorpjes en langs mijnen. De gids sprak heel langzaam en duidelijk Spaans..echt heerlijk, want zo kon ik vrijwel alles begrijpen. Het was een lange dag..vol mooie uitzichten en het eindigde in een superkoude basic-accomodation. Er was geen bruikbare douche en geen elektriciteit toen we aankwamen..maar met een gaslampje hadden we toch wat licht om onze bedden klaar te maken en te dineren. Met 3 dekens en een slaapzak hadden enkele van mijn reisgenoten het nog steeds koud. Maar ik had van Nahuel gehoord dat je niet extra veel aan moest doen, omdat dan het hele slaapzaksysteem niet meer werkte. Dus ik heb heerlijk geslapen in mn onderbroek en een t-shirtje in de slaapzak. We kregen steeds superlekker eten...we hadden onze eigen kokkin Martha mee. De eerste nacht was ze om 3 uur opgestaan om aan het ontbijt en de lunch te beginnen...pfff! Ze moest natuurlijk veel van te voren voorbereiden..en als je zag wat voor kookgerei ze tot haar beschikking had..dan was het echt een geweldige prestatie wat ze leverde. De volgende dag was een dag van lagunes...de gele lagune, de witte lagune, de groene lagune en de rode lagune...bijna allemaal zagen ze er hetzelfde uit..want het was zo koud dat alles bevroren was. Alleen laguna verde (groene) was echt supermooi om te zien vond ik. Onze gids Ronald vertelde dat dit eigenlijk het hoogseizoen was (geen idee waarom..als alles bevroren is) maar op dit moment waren er niet zoveel andere jeeps te zien omdat er zoveel mensen thuisblijven voor het WK voetbal. Mooi voor ons! De tweede accomodatie was ook erg basic. Iets warmer wel..omdat de zon er heel lang op scheen denk ik. ( Pff...schiet niet op als ik half Argentinië - Duitsland aan het kijken ben ondertussen..maar Argentinië moet winnen natuurlijk!!)
Ik werd door de Bolivianen die ook op een tour waren uitgenodigd om een dobbelspel te spelen. het was vrijwel hetzelfde als yaghtzee, iets minder opties, dus na twee potjes vroeg ik of ze het op de Nederlandse manier wilden leren spelen. Zodoende deden we ook nog een Nederlands potje. Ik had verloren...3 bolivianos in totaal, maar het was erg gezellig en grappig. Voor de 3tjes (tres) zeggen ze trenes (treinen), voor 2tjes (dos) zeggen ze duces ofzo (het engelse Duke)..en zo hebben ze voor elk getal een woord.
Die tweede dag hadden we de mogelijkheid om een bad te nemen in een thermal natuurbad..ik was er helemaal klaar voor, maar er stonden zoveel mensen aapjes te kijken dat ik besloot niet te gaan. Sowieso...had gedacht dat het wat groter was..en meerdere baden..maar het was maar een klein dingetje eigenlijk. Op dag drie reden we weer door hele mooie landschappen..veel woestijn...en langs vulkanen..en gekleurde bergen..vlak langs de grens met Chili ook steeds. We eindigden de dag in een zouthotel..erg mooi. Er was beloofd dat we hier lekker warm konden douchen. Dat kon ook wel..maar het kostte 10 bolivianos en het was voor 5 minuten. Naja...in 5 minuten kon ik mn haar niet wassen hoor, dus we (ook de anderen) besloten het nog maar een dagje uit te stellen. We hadden er verder zelf ook geen last van ;). De Zwitser was ziek..waarschijnlijk een voedselvergiftiging van de vorige dag (jah, ik had die kip niet gegeten hoor!)..dus we aten die avond lasagne met zn drietjes. (Neeeeeee....Duitsland scoort weer! 0-2 nu).
De volgende dag moesten we extra vroeg op, want we gingen de zonsopkomst op de zoutvlakte van Uyuni zien. En dat was supermoooi! De bergen aan de andere kant van waar de zon opkwam waren zo mooi verlicht..en de lucht was paars en blauw en groen..
De zoutvlakte (Neeeeeee...weer een goal...adios Argentina :() is de grootste ter wereld..zeggen ze. Even wat info van wikipedia:

[Salar de Uyuni is met een oppervlakte van 12.000 km2 de grootste zoutvlakte van de wereld. Het bevindt zich in het departement Potosí, in het zuidwesten van Bolivia op een hoogte van 3650 meter op het Hoogland van Bolivia, in de Andes nabij de stad Uyuni.

Ongeveer 40.000 jaar geleden was deze vlakte een deel van het Minchinmeer, een reusachtig prehistorisch meer. Toen het meer opdroogde, bleven twee meren over (Poopomeer en Uru Urumeer), en twee grote zoutvlakten (Salar de Uyuni en Salar de Coipasa).

Er wordt geschat dat het meer dan 10 miljard ton zout bevat, waarvan ongeveer 25.000 ton jaarlijks weggehaald wordt. Tijdens de maand november is Salar de Uyuni ook de broedplaats van drie rassen Zuid-Amerikaanse flamingo's]

Nou, daar ben ik dus geweest. Erg indrukwekkend...zooo groot! En doordat er geen objecten of dingen zijn waarmee je grootte en afstand kan vergelijken, kun je er hele grappige foto´s maken :P.

We werden met al onze spullen afgezet bij een hostel. Daar afscheid genomen van Martha en Ronald. Wilde ik eindelijk een heeelrijk warme douche nemen..was het ijskoud...er zaten net geen ijsblokjes in het water. Gelukkig werd er iets vervangen en daarna had ik een warme douche.
Die avond zijn we naar de ´treinenbegraafplaats´ gegaan, erg indrukwekkend bij zonsondergang. Alle kappotte treinen enzo worden daar gedumpt geloof ik.
De volgende dag heb ik een bus genomen naar Potosí..met zijn 4200 meter hoogte de hoogste stad ter wereld. Jah, dat voel je. Ik voel me weer net een omaatje als ik iets heb gedaan. Hijgen...mn hart helemaal op hol.
Vanmiddag ga ik hier een mijn bezoeken. Vroeger was dit de meest welvarende stad van Zuid-Amerika..vanwege al het zilver. Nu werken de mijnwerkers nog steeds onder dezelfde omstandigheden..das wel wat minder. Maargoed..het schijnt heel indrukwekkend te zijn.

Mijn boliviafoto´s ijn hier te vinden: http://www.facebook.com/album.php?aid=66389&id=1255113142&l=c5d370fe8d

Ik ga zo eens een lekkere lunch zoeken en huilen om het verlies van Argentinië ;).

Chau!