Waarom vrouwen samen naar de wc gaan

Jah...dat is altijd een raadsel geweest voor me..hoewel ik het zelf ook doe, maar nu weet ik gewoon waarom vrouwen samen naar de wc gaan
Het is evolutionair bepaald....om te overleven. En in Nederland is het eigenijk niet meer zo nodig...maar we weten nu niet echt anders. Hier overigens is het echt nodig..en dan bedoel ik niet om te zorgen dat niemand binnenkomt omdat de deur niet op slot kan, nee, dat is hier zo normaal...ik heb geloof ik nog maar weinig deuren gehad die wel op slot kunnen. Het went. Maargoed...ik was dus donderdag naar een club en samen met Mercedes (een meid uit Buenos Aires) ging ik naar de wc. Ik moest de deur voor haar vasthouden en zij voor mij. Nee..niet gewoon dichthouden...vasthouden..zodat de deur haar niet zou pletten. En toen we de keer erop naar de mannenwc gingen werden we weggestuurd...tssss...maargoed...ik heb nu eindelijk het antwoord op bovenstaande vraag gevonden.

Even kijken waar ik precies gebleven was. In Córdoba..ik was naar het museum geweest..de volgende dag niks gedaan en de dag erna was een vriend van Martín jarig. Hij vierde zn verjaardag in een café-restaurant-club ofzo...het was er in ieder geval erg leuk...was een soort rockcafé. We hebben pizza en taart en muffins gegeten..en er kwamen twee bandjes spelen...eentje deed covers..maar er was zo ontzettend leuk een eigen sound aan gegeven...vond het echt superleuk! En de tweede was ook erg leuk..lekker gedanst met z`n allen.
Zaterdag was het DE dag....DE dag waarop bijna elke Argentijn al maanden zat te wachten...echt waar. Argentinië speelde namelijk z`n eerste wedstrijd. Het begon om 11 uur ´s ochtends..mooie tijd...had net ontbeten. Martín besloot toch maar de tv aan te zetten (hij houd namelijk ook niet van voetbal)..omdat het toch het ding is waar de komende weken over gepraat gaat worden. Ik zat mn opgave te maken...en Martìn zat formulieren in te vullen voor een scholarship...en tegelijkertijd keken we tv. Geweldig was het...niet per sé het voetbalgedeelte..maar wel alles wat erbij kwam kijken. Er werden twee doelpunten gemaakt..en wat gebeurt er dan: iedereen gaat op zn balkonnetje staan toeteren..en gooit krantensnippers naar beneden..en gaat zwaaien met vlaggen...dansen..weet ik het. Geweldig om te zien! Toen Argentinië had gewonnen ging ik naar Patio Olmos..omdat iedereen daar naartoe ging om te feesten. Dat moest ik zien natuurlijk! Het was echt zo grappig...ontzettttend druk...heerlijk weer...gejuich..gedans..getoeter..gespring...jammergenoeg was ik vergeten mn xD-kaartje in mn camera te doen :S..dus geen foto´s...
Die dag heb ik om 18 uur Martín op de bus naar Montevideo gezet..hij ging daar een week workshops volgen voor zn studie. Ik ben nog twee dagen toen in Córdoba gebleven...want Nahuel was er en we zouden nog afspreken. Maandag heb ik hem gezien..lekker in het zonnetje in het park zitten kletsen..en ´s avonds heeft hij de bus terug genomen naar Buenos Aires...en ik ben de volgende dag naar Tucumán gereisd. Ik voelde me alleen...
Na Nahuel uitgezwaaid te hebben wist ik dat ik het Buenos Aires gedeelte nu echt had afgesloten...en Martín zou ik ook niet meer zien..
Ik de bus heb ik opnieuw moed verzameld (dat doe ik regelmatig)..me sterk gemaakt...en mezelf beloofd er wat leuks van te maken. Ik kwam na een ontzettend mooie busreis door de woestijn aan in Tucumán...in het noorden van Argentinië. Ik had geen hostel geboekt en was daar niet eens zenuwachig over (normaal kan ik dat echt niet hebben). Ik ging naar een toeristeninformatiebalie...heb wat informatie over hostels en tours gevraagd en heb een taxi gepakt naar een hostel. In het Spaans begon ik te praten...want ik had me ook voorgenomen echt Spaans te oefenen. Het werkte..ik snapte vrijwel alles..kreeg een bed...en werd zo ontzettend leuk ontvangen door Carlos..dat ik me meteen weer goed voelde. Het was een erg klein hostel...raakte al snel aan de praat met een ander Nederlands meisje...met de hele groep erna...en voor we het wisten gingen we met z´n allen naar de supermarkt om ingrediënten te kopen voor op de pizza..terwijl Carlos saus en deeg maakte. Het was meteen erg gezellig en voelde me helemaal thuis.
Ik had een tour geboekt voor donderdag..maar die kon opeens niet doorgaan vanwege regenval ofzo...stiekem denk ik dat het kwam doordat donderdag de tweede wedstrijd gespeeld ging worden van Argentinië.
Maar er werd goed voor me gezorgd en de tour werd verplaatst naar vrijdag...en ik zou dan afgezet worden in Cafayate..waar ik de bus naar Salta zou nemen. Zo gezegd zo gedaan. De tour vrijdag was supermooi!
Het allermooiste was nog wel dat ik de enige passagier was...en ik dus eigenlijk een auto met chauffeur voor mezelf had:D. Ik kon stoppen en foto´s maken waar ik wilde...alles mocht ik bepalen. We gingen naar de Quilmes-ruïnes..de tweede belangrijkste overblijfselen van het Inca-tijdperk in Zuid-Amerika..na Machu Pichu. Superinteressant om dat allemaal te zien. Ik had alleen geen idee dat het zo ontzettend warm..en in een woestijn zou zijn....dus had me iets te warm aangekleed eigenlijk. De uitleg over alles was in het Spaans..iets minder handig..maargoed..een goed leermomentje. Alleen vergt zo´n leermomentje nogal wat concentratie...en dat was ver te zoeken na een nacht niet geslapen te hebben (omdat we dus die avond ervoor naar een club waren geweest ik ik om 7 uur weer uit mijn bed moest). Toch was het mooi om te zien.
Daarna gingen we naar Cafayate...om een wijn-iets te zien. Maar ik heb niks met wijn..dus ik vond het best om dat over te slaan. We hebben lekker geluncht...mn chauffeur en ik...en daarna zijn we verder gereden richting Salta..omdat daar een stukje supermooi gebied is en de bus daar wel door zou rijden maar ik niet zou kunnen stoppen om foto´s te maken. GE-WEL-DIG! Echt...ik keek mn ogen uit. Al die kleuren...en al die verschillende bergen...hoe heeft de natuur het kunnen verzinnen. Paars, roze, oranje, groen, grijs, wit, blauw...alle kleuren kwam ik tegen. En alle vormen...van zinkende schepen tot amfitheaters...van huisjes waar papegaaien hun eitjes in leggen tot een berg in de vorm van een kikker.

Vanaf Cafayate heb ik de bus gepakt naar Salta...en toen was ik zoooo moe! Ik heb daar gegeten tussen superveel mensen..want het eten was inbegrepen bij de prijs. Ben maar gewoon bij wat meisjes gaan zitten, want de andere tafels waren vol. Kwam nog mensen tegen van het Tucumán hostel..ook weer grappig!
En daarna snel naar bed gegaan..want mijn wekker ging weer om 5.30uur.

Om 6.45uur stond ik in de rij om een wagon in te mogen van ´El tren a las nubes`, oftewel...de trein naar de wolken. Deze trein gaat ontzettend hoog..iets van 4000 meter boven zee-level. Het was vermoeiend..erg lang...supermooi...en erg hoog! Ik zat bij een koppel uit Australië en een vrouw uit Buenos Aires. We hebben erg leuk gekletst..foto´s gemaakt...en samen heerlijk gegeten in het restaurant-gedeelte van de trein.
Stiekem viel het me ietsiepietsie tegen. Misschien omdat iedereen er zo ontzettend enthousiast over was...en ik me er nogal veel bij had voorgesteld...misschien omdat het niet geregend had en er geen wolkje te zien was..of mischien omdat ik in Ecuador een treinrit heb gemaakt die veel meer indruk op me heeft gemaakt...geen idee..maar het viel me gewoon wat tegen.
Ik kwam heel laat thuis..rond 23.30uur. Ben vrijwel meteen gaan slapen (na uitgezocht te hebben of Nederland had gewonnen ja of nee en met hoeveel, want ik zou een gratis nacht krijgen als ze hadden gewonnen). Toch werd ik om 9 uur alweer wakker (ik had gedacht dat ik tot 13 uur zou slapen ;))..en ben vandaag naar de Teleferico gegaan...een kabelbaan die je op de top van Cerro Bernardo brengt. Vanaf daar heb je een heel mooi uitzicht over Salta en de omgeving.
Daarna 2 tours geboekt voor morgen en overmorgen..die moet ik zo nog even betalen.
Nou..en dat was het weer!
Ik zal nu mn foto´s even nog online zetten....of niet..het gaat zo ontzettend langzaam hier..pff. Naja..ze komen in ieder geval wel online..ergens deze week.

Chau!!