Nog een maand
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Rosalie
05 Augustus 2008 | Nederland, Utrecht
Heej allemaal!
Nog maar een maandje en ik ben op weg naar Ecuador! Voor de mensen die niet snappen hoe ik daar nou opeens bij kom: Ik las in een blog van een oud-klasgenootje dat het mogelijk was deze zomer gesubsidieerd vrijwilligerswerk te gaan doen in het buitenland. Daar staat dan tegenover dat je 150 mensen 'bereikt' met jouw verhaal over je vrijwilligerswerk.
Zuid-Amerika heeft altijd al mijn aandacht getrokken, het Spaans, de cultuur, de natuur; dus een paar uur na het moment dat ik bedacht had dat ik best een blok op school kon missen, had ik mijn plan (om die 150 mensen te bereiken), cv en motivatie al opgestuurd. Ik moest op gesprek komen, werd in Genève (toevallig was ik daar) gebeld dat ik was geselecteerd en heb een week later een hele nuttige training gevolgd over gezondheid en veiligheid enzo.
Het ging allemaal best snel! En nu, 3 inentingen later, moet ik eigenlijk Ecuador even uit mn hoofd zetten, want mijn geplande vakantie naar Istanbul en Dalyan gaat natuurlijk nog gewoon door.
Maar in de zes weken dat ik in Ecuador zit ga ik hier mijn leuke, slechte, grappige en "alledaagse" ervaringen (en foto's!) met jullie delen.
Ter voorbereiding heeft iedereen die vrijwilligerswerk ergens gaat doen een aantal vragen beantwoord over je eigen leerdoelen en verwachtingen. Hieronder de vragen en mijn antwoorden.
Ik hoop dat jullie met veel plezier over mijn ervaringen lezen!
1. Waarom heb je ervoor gekozen deel te nemen aan een vrijwilligersproject (en bijvoorbeeld niet alleen op vakantie te gaan of te gaan rondreizen)?
Een kleinschalig ontwikkelingsproject laat je veel meer kennismaken met de echte bevolking en met de problemen van het land, heel anders dan wanneer je ergens op vakantie gaat. Nederland is zo gestructureerd, bijna alles is goed geregeld, misschien kunnen wij een stukje hiervan overbrengen. Voor mijzelf is het een goede ervaring, je leert veel van vrijwilligerswerk en daarbij kun je anderen ook nog eens helpen met jouw kennis.
2. Wat is op dit moment het idee, het gevoel dat je over je bestemming en/of project hebt?
Ik denk dat ik heel veel armoede zal zien en mensen die in moeilijke situaties verkeren. Alles zal veel minder gestructureerd zijn als in Nederland. Van de omgeving verwacht ik dat het heel erg mooi en afwisselend is.
3. Hoe reageerden de mensen in je directe omgeving toen ze hoorden dat je voor vrijwilligerswerk naar het ontwikkelingsland van je keuze gaat?
De meeste mensen zijn heel erg positief, vinden het heel erg leuk voor me. Sommigen denken dat ik er erg veel van zal leren, dat ik “wereldwijs” terugkom. Maar iedereen vraagt ook wel of ik goed op mezelf zal passen, dat het wel gevaarlijk is in m’n eentje. Ook was er iemand die het flauwekul vindt omdat je zelf niets toe kan voegen of kan veranderen en dat het alleen maar voor “het leuke” is.
4. Welke kwaliteit/goede eigenschap die je hebt is van nut (denk je) voor het project waar je aan gaat deelnemen?
Ik houd ervan leuke activiteiten voor anderen te verzinnen, ik maak het anderen graag naar hun zin. Ik sta heel erg open voor alles wat ik tegen zal komen, ik sta niet snel ergens gek van te kijken.
5. Wat denk jij dat er met ontwikkelingssamenwerking (en/of jouw hulp als jongere) bereikt zou kunnen of moeten worden (heb je ideeën over ontwikkelingssamenwerking die je straks in de praktijk zou willen bekijken) ?
Het gaat er vooral denk ik om dat mensen meer kennis en begrip krijgen voor de problematiek in ontwikkelingslanden. Als deze kennis echt is doorgedrongen zullen mensen meer willen helpen en is er misschien meer respect. Ik verwacht niet dat mijn hulp alleen veel zal veranderen, maar ik doe m’n best iets goeds achter te laten.
6. Ga je nog wat doen om te voorkomen, of in ieder geval de kans te verkleinen, dat jij het land waar je heen gaat (het project waar je aan deelneemt of de dingen die je meemaakt) ‘beoordeelt’ met je Nederlandse normen & waarden of is dat niet nodig?
Ik denk dat je zo weinig mogelijk moet verwachten en alles gewoon op je af moet laten komen. Eerst zien hoe alles in z’n werk gaat in de cultuur waar je in terecht bent gekomen. Ik denk dat je de lat niet te hoog moet leggen voor jezelf, dan zou je wel eens teleurgesteld kunnen worden.
7. Heb je jezelf ook een doel gesteld of zie je iets als uitdaging voor jou zelf van deze deelname en waarom?
Ik hoop dat ik wat makkelijker op mensen af stap, dat ik wat zelfverzekerder word en meer vertrouwen krijg in mezelf. Ik zie het wel als een uitdaging om in m’n eentje naar zo’n land te gaan en ook uitstapjes te maken met mensen die ik daar ontmoet.
8. Wat zou je willen weten van een jongere net als jij die ter plaatse leeft, woont, studeert of werkt? Welke vraag of vragen wil je hem of haar gaan stellen?
Wat zou die jongere zelf verandert willen zien en wat is er juist goed aan het leven/regelgeving in het land?
Nog maar een maandje en ik ben op weg naar Ecuador! Voor de mensen die niet snappen hoe ik daar nou opeens bij kom: Ik las in een blog van een oud-klasgenootje dat het mogelijk was deze zomer gesubsidieerd vrijwilligerswerk te gaan doen in het buitenland. Daar staat dan tegenover dat je 150 mensen 'bereikt' met jouw verhaal over je vrijwilligerswerk.
Zuid-Amerika heeft altijd al mijn aandacht getrokken, het Spaans, de cultuur, de natuur; dus een paar uur na het moment dat ik bedacht had dat ik best een blok op school kon missen, had ik mijn plan (om die 150 mensen te bereiken), cv en motivatie al opgestuurd. Ik moest op gesprek komen, werd in Genève (toevallig was ik daar) gebeld dat ik was geselecteerd en heb een week later een hele nuttige training gevolgd over gezondheid en veiligheid enzo.
Het ging allemaal best snel! En nu, 3 inentingen later, moet ik eigenlijk Ecuador even uit mn hoofd zetten, want mijn geplande vakantie naar Istanbul en Dalyan gaat natuurlijk nog gewoon door.
Maar in de zes weken dat ik in Ecuador zit ga ik hier mijn leuke, slechte, grappige en "alledaagse" ervaringen (en foto's!) met jullie delen.
Ter voorbereiding heeft iedereen die vrijwilligerswerk ergens gaat doen een aantal vragen beantwoord over je eigen leerdoelen en verwachtingen. Hieronder de vragen en mijn antwoorden.
Ik hoop dat jullie met veel plezier over mijn ervaringen lezen!
1. Waarom heb je ervoor gekozen deel te nemen aan een vrijwilligersproject (en bijvoorbeeld niet alleen op vakantie te gaan of te gaan rondreizen)?
Een kleinschalig ontwikkelingsproject laat je veel meer kennismaken met de echte bevolking en met de problemen van het land, heel anders dan wanneer je ergens op vakantie gaat. Nederland is zo gestructureerd, bijna alles is goed geregeld, misschien kunnen wij een stukje hiervan overbrengen. Voor mijzelf is het een goede ervaring, je leert veel van vrijwilligerswerk en daarbij kun je anderen ook nog eens helpen met jouw kennis.
2. Wat is op dit moment het idee, het gevoel dat je over je bestemming en/of project hebt?
Ik denk dat ik heel veel armoede zal zien en mensen die in moeilijke situaties verkeren. Alles zal veel minder gestructureerd zijn als in Nederland. Van de omgeving verwacht ik dat het heel erg mooi en afwisselend is.
3. Hoe reageerden de mensen in je directe omgeving toen ze hoorden dat je voor vrijwilligerswerk naar het ontwikkelingsland van je keuze gaat?
De meeste mensen zijn heel erg positief, vinden het heel erg leuk voor me. Sommigen denken dat ik er erg veel van zal leren, dat ik “wereldwijs” terugkom. Maar iedereen vraagt ook wel of ik goed op mezelf zal passen, dat het wel gevaarlijk is in m’n eentje. Ook was er iemand die het flauwekul vindt omdat je zelf niets toe kan voegen of kan veranderen en dat het alleen maar voor “het leuke” is.
4. Welke kwaliteit/goede eigenschap die je hebt is van nut (denk je) voor het project waar je aan gaat deelnemen?
Ik houd ervan leuke activiteiten voor anderen te verzinnen, ik maak het anderen graag naar hun zin. Ik sta heel erg open voor alles wat ik tegen zal komen, ik sta niet snel ergens gek van te kijken.
5. Wat denk jij dat er met ontwikkelingssamenwerking (en/of jouw hulp als jongere) bereikt zou kunnen of moeten worden (heb je ideeën over ontwikkelingssamenwerking die je straks in de praktijk zou willen bekijken) ?
Het gaat er vooral denk ik om dat mensen meer kennis en begrip krijgen voor de problematiek in ontwikkelingslanden. Als deze kennis echt is doorgedrongen zullen mensen meer willen helpen en is er misschien meer respect. Ik verwacht niet dat mijn hulp alleen veel zal veranderen, maar ik doe m’n best iets goeds achter te laten.
6. Ga je nog wat doen om te voorkomen, of in ieder geval de kans te verkleinen, dat jij het land waar je heen gaat (het project waar je aan deelneemt of de dingen die je meemaakt) ‘beoordeelt’ met je Nederlandse normen & waarden of is dat niet nodig?
Ik denk dat je zo weinig mogelijk moet verwachten en alles gewoon op je af moet laten komen. Eerst zien hoe alles in z’n werk gaat in de cultuur waar je in terecht bent gekomen. Ik denk dat je de lat niet te hoog moet leggen voor jezelf, dan zou je wel eens teleurgesteld kunnen worden.
7. Heb je jezelf ook een doel gesteld of zie je iets als uitdaging voor jou zelf van deze deelname en waarom?
Ik hoop dat ik wat makkelijker op mensen af stap, dat ik wat zelfverzekerder word en meer vertrouwen krijg in mezelf. Ik zie het wel als een uitdaging om in m’n eentje naar zo’n land te gaan en ook uitstapjes te maken met mensen die ik daar ontmoet.
8. Wat zou je willen weten van een jongere net als jij die ter plaatse leeft, woont, studeert of werkt? Welke vraag of vragen wil je hem of haar gaan stellen?
Wat zou die jongere zelf verandert willen zien en wat is er juist goed aan het leven/regelgeving in het land?
-
07 Augustus 2008 - 09:32
Adriaan:
You go girl?
Kritische vragen mochten toch?
Doe je dit in eerste plaats voor jezelf of voor hen? -
07 Augustus 2008 - 09:33
Adriaan:
Ik drukte wel iets te vroeg op reactie plaatsen, nu staat het zo zuur.
ik wil je namelijk ook gewoon heel veel succes wensen :D
Aad. -
07 Augustus 2008 - 09:39
Marike Van Wensveen:
Ha Roos, helemaal goed zoals jij met deze uitdaging omgaat! Fijn dat je de kans die je krijgt aanpakt met beide handen.. Ik zie het er ook wel van komen dat het niet bij deze paar weken vrijwilligerswerk blijft maar dat je je na je studie verder wilt verdiepen in de problemen en hulp wil bieden in Equador!! Succes en laat zien wat je in huis hebt!! Toevallig weet ik dat dat héél wat is!! Groet en liefs, Marike -
07 Augustus 2008 - 11:26
Je Vader:
Hé Roos, goed van jou. Je bent altijd al ondernemend geweest en altijd al bezig geweest met plannetjes maken en dingen organiseren. En je was meestal vaak motiverend voor anderen bezig. Het zal in Equador vast ook wel lukken. Tis in elk geval een mooie levenservaring.
Ik wens je veel succes en plezier enne... pas goed op jezelf. Kus Paps -
07 Augustus 2008 - 12:51
Mildo:
Goeie actie. Het goede doel is het eerste doel, jezelf is een metadoel. Zou ik zeggen, als reatie op goeie vraag van Adriaan. O ja vergeet de pinguins niet te voeren op de Galapogos! -
07 Augustus 2008 - 13:27
Rosalie:
@Adriaan
Ik doe sowieso al iets van een jaar vrijwilligerswerk bij Humanitas en dat doe ik ook in eerste instantie voor anderen, want het kost me best wat tijd en moeite. Uiteindelijk krijg je er veel waardering voor terug en dat doet me natuurlijk ook goed. Bij zo'n project als dit, krijg je er een onwijs mooie ervaring voor terug, iets wat in onze ogen misschien wel meer weegt dan wat we kunnen geven. Maar ik denk dat we ons vergissen in hoeveel we voor die mensen kunnen betekenen..iets heel kleins wat wij doen, kan heel veel voor hun betekenen.
Ik vind het gewoon leuk om mensen te helpen, en dat dit op mn pad is gekomen en ook voor mezelf heel veel oplevert, dat is gewoon mooi meegenomen denk ik. -
07 Augustus 2008 - 16:43
Ellen:
Lieve Roos
In dit aardse leven zijn het de kleine dingen die het doen..!!!!!!!!!!
Ik vind je klein en dapper, zo in je eentje naar Zuid Amerika. Nu je droom waar maken en niet later..later...later..
Echt Top!
Ik ga je volgen van minuut tot minuut :)en...wat er ook gebeurt elke klein ding, elke ontmoeting tussen mensen, waar dan ook,
is bijzonder.
Maar eerst nog even chillen in Istanbul en Dalyan en dan straks uitgerust op avontuur!
Jouw 'Knoedie' zal ik straks maar extra kuffen ;)
liefs dikke Ellen knuf
-
08 Augustus 2008 - 19:34
Annemarie:
heej,
heel leuk dat je naar ecuador gaat! veel succes daar! hopelijk overleef je het zolang in het ziekenhuis :)
groetjes annemarie -
08 Augustus 2008 - 20:30
Marloes:
Echt leuk zo'n site, ik ga 'm zeker regelmatig bezoeken als je in Ecuador bent!
Ik vind het stoer dat je dit gaat doen. Ik hoop dat als ik wat jaartjes ouder en zelfstandiger ben misschien ook zo'n uitdaging aan zal durven.
Je bent al een tijdje niet meer bij ons thuis geweest en dat merk ik nu al... Dus ga je wel een beetje missen hoor :)Maar ik denk dat voor jou die 6 weekjes voorbij zullen vliegen! Eerst nog even naar Turkije :D
Tot snel!
Marloes -
08 Augustus 2008 - 20:54
Ellen:
aiaiia staat er kuffen ipv knuffen nou ja je begrijpt me wel.... en met ik vind je klein en dapper bedoel ik natuurlijk je bent klein maar dapper .....ar goed ik vind het maar niks dat ik je volgende week zondag pas weer zie dus 'knoedie' aat je missen maar ik ook :( je bent een lieve 'schoondochter'! -
08 Augustus 2008 - 20:57
Ellen:
vreemd ik had het nu toch echt goed getypt er verdwijnen gewoon letters.... -
09 Augustus 2008 - 04:08
Rosalie:
@Ellen
Ondanks die letters die zomaar verdwenen zijn had ik het wel begrepen hoor ;) Superlief al die berichtjes! Natuurlijk ga ik iedereen ook heel erg missen, maar deze berichten geven me dan vast een oppepper! -
09 Augustus 2008 - 08:39
Suuz:
Hey Roosje
Ik vind het supergaaf dat je dit doet. Zulke dingen hebben mij ook altijd al aangesproken en als ik niet net aan de Uni begon was ik zo met je mee gegaan! Ik hoop dat je iets kunt veranderen daar of in ieder geval genoeg mensen kunt bereiken en dan ook echt kunt door dringen. Maak maar veel foto's en schrijf maar vaak, dan is het net een beetje alsof we bij je zijn :)
Dikke kus -
09 Augustus 2008 - 23:38
Je Eigen Mamsie:
lieverd, je weet hoeveel we allemaal van je houden, daar ben ik niet de enige. Maar onthou ook dat je met mij verbonden bent voor altijd en dat ik het geweldig vind dat je dit toch maar even doet. Eigenlijk had ik niet anders verwacht. Dat het moeilijk is voor mij om jou zo ver bij mij vandaan te moeten laten gaan, zullen we maar niet verder over hebben, want ook dat weet je. Ik ga alles wat je schrijft volgen, dus schrijf maar heel veel, het maakt me niet uit of het leuk is of niet, alhoewel ik natuurlijk wel hoop dat het geweldig wordt voor jou. Ik wil geen rare dromen werkelijkheid zien worden, dus pas goed op jezelf. Dikke pakkerd schat en ik hoor nog van je. Eerst maar even lekker chillen samen met je lieverd. Tot gauw dan. mama -
09 Augustus 2008 - 23:44
Je Eigen Mamsie:
Oja nog even dit: Elke ervaring is er een. Je bent konstant aan het leren en hier wordt je volgens mij nog weer een stuk rijker door en begripvoller. Alle kleine beetjes hulp helpen ook echt, het betekend voor die mensen vaak al heel veel als ze zien dat je gekomen bent.
Ik spreek hier uit ervaring. Ik ben enorm trots op je. mama -
21 Augustus 2008 - 20:17
Bas:
Hoi Rosalie,
Superleuk en helemaal Rosalie dat jij zo opeens ervandoorgaat! Ik hoop dat je er ontzettend veel plezier gaat hebben, wat dat blijft het belangrijkste, en of je dat nu haalt uit het project of uit het prachtige land of uit de taal, dat maakt me niet zoveel uit. Zorg er in ieder geval voor dat je niet met vreemde jongens meegaat en op tijd naar bed.
Liefs van het vriendje van je knapste studiegenootje,
Bas -
22 Augustus 2008 - 07:22
Suzanne:
Hoi Roos!
Hier dan een berichtje van je knapste studiegnootje! ;-)
Het ene moment gaan we nog samen een vak volgen in blok 1 (eindelijk weer een keer) en het andere moment besluit je om op reis te gaan. Dat kan geen toeval zijn. :P
Impulsieve keuzes zijn (naar mijn idee) vaak hele leerzame keuzes dus het komt vast helemaal goed met je.
Maar... ik ga je wel missen hoor, want onze theedates tussen het studeren door zijn altijd erg belangrijk voor me. :)
Hoe lang ga je eigenlijk weg? Zie je! Ik weet nog veel te weinig! Heb je voor je weg gaat nog even tijd voor thee? ;-)
Een kritische vraag... poeh... ja, misschien weet ik er wel een, maar het is wel een beetje een flauwe: als je het daar helemaal niet naar je zin zou hebben, het valt je heel erg tegen, zou je dat dan op je weblog zetten? Maar ik ga er natuurlijk van uit dat het sowieso een hele leerzame ervaring voor je zal zijn. :)
Hopelijk zie ik je nog even voor je weg gaat maar anders: veel geluk op reis!
Liefs,
Suzanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
